Mijn weg naar werk #3 – leren door te converseren
Morena blogt iedere twee weken over haar zoektocht naar werk
Ik heb zo veel plannen, zo veel dromen, zo veel manieren waarop ik mijn toekomst voor me zie… De storm die momenteel rond mijn huis woedt lijkt in samenspraak met de storm in mijn gedachten. Praten over mijn dromen, wensen, ideeën, onzekerheden en frustraties als het om het vinden van betaald werk gaat, levert toch meer op dan ik had gedacht. De afgelopen twee weken ben ik voor mijn gevoel een stap dichter bij gekomen als het gaat om weten wat ik wil.
Bijeenkomst van werkzoekenden en werkgevers
Op 4 maart nam ik deel aan een onlinebijeenkomst tussen werkzoekenden met een beperking en werkgevers. Mensen met een beperking willen aan het werk, werkgevers willen mensen met een beperking aannemen, maar toch weten ze elkaar vaak slecht te vinden. Dit komt voornamelijk door wederzijdse vooroordelen en aannames, die we gedurende deze bijeenkomst openlijk met elkaar bespraken. Ik kwam in de bespreking over het communiceren over je beperking terecht, waarin interessante en gevoelige onderwerpen voorbij kwamen. Een veel besproken onderwerp was natuurlijk het wel of niet vermelden van je beperking in een sollicitatiebrief. Ik vertelde dat ik mijn beperking alleen vermeld als ik denk dat het van invloed is op het uitoefenen van een bepaalde functie. Als ik bijvoorbeeld op een vacature voor copywriter solliciteer, zeg ik er niets over, want ik heb mijn ogen niet nodig bij het schrijven van een tekst. Ook ging het over hoe snel mensen oordelen als ze één blik op je hebben geworpen, niet alleen wat een beperking betreft, maar ook als het gaat om bijvoorbeeld huidskleur of andere uiterlijke kenmerken. Het weten wat je kunt is in ieder geval belangrijk. Je gaat ten slotte niet solliciteren op een vacature waarvan je weet dat deze niet haalbaar voor je is. Als werkgevers zich daarvan bewust zijn, scheelt dat al een hoop.
Aan het einde van de bijeenkomst werd met de hele groep besproken welke vorm van gespreksvoering fijner is, online via Zoom of fysiek, met elkaar in één ruimte, zodra dat weer kan. Veel mensen stemden voor online, ik zelf niet, omdat het voor mij afstandelijker voelt en ik mensen beter kan inschatten als ze in de buurt zijn. Iemand anders, iemand met een auditieve beperking, bracht een heel ander punt in waar iedereen even stil van werd. Hij kon de onlinegesprekken alleen volgen met behulp van een schrijftolk, die letterlijk alles opschrijft wat er gebeurt. Dat betekent wel dat hij heel snel moet lezen, wat uiteraard voor anderhalf uur kletsen behoorlijk vermoeiend is, en dat hij ook wat vertraging ervaart met zijn gespreksgenoten. Tja, meestal ben ik het die graag eyeopeners uitdeelt, maar nu ontving ik er zelf één. Bovendien had ik voor deze ontmoeting nooit eerder van een schrijftolk gehoord.
Sparren met Rick
En vanochtend had ik een heel boeiend gesprek met mijn coach Rick. Een tijdje geleden kregen we oefeningen met betrekking tot zelfreflectie en persoonlijke ontwikkelingen. Deelnemers kunnen deze invullen en bespreken met hun coach. Ik had de twee eerste oefeningen rond het thema “wie ben ik” ingevuld en die bespraken we. Uiteindelijk kwam ons gesprek op de mogelijkheden voor mij om zzp’er te worden en of ik dit eventueel zou willen. Ik had hier al vaker over nagedacht voor dit gesprek met Rick. Eigenlijk koester ik al best wel een tijd de stiekeme droom om een tekstbureau te beginnen. Als freelancer opdrachten aannemen lijkt me ontzettend gaaf. Ik heb de website en sociale mediakanalen al, maar ja, daarmee ben ik er nog niet natuurlijk. Al die administratieve rompslomp die er bij komt kijken, de financiële onzekerheid, er is genoeg wat me tegenhoudt.
Hoe dan ook, ons gesprek hierover was zeer boeiend en ik ga me er sowieso meer in verdiepen. Natuurlijk blijf ik ondertussen met frisse moed solliciteren en doe ik met veel plezier mijn werk voor Incluvisie. We zullen zien wat de toekomst me brengt, maar ik houd jullie op de hoogte!
Wil jij ook sparren over je zoektocht naar werk. Je kunt je nog steeds aanmelden voor het coachingsproject