logo incluvisie

Mijn weg naar werk #9 – het eindstation in zicht?

Morena blogt 2 – wekelijk over haar zoektocht naar werk

Mijn weg naar werk #9 – het eindstation in zicht?

Ik weet echt niet wat ik anders of beter doe, maar de laatste tijd heb ik verscheidene telefoontjes gehad als reactie op sollicitaties. Waar ik eerst geen of een late, afwijzende reactie kreeg, word ik nu dezelfde week dat ik solliciteer nog teruggebeld. Ik heb het nu over twee sollicitaties die ik begin deze week verstuurde. En dan ook nog mogelijke freelance klussen… Waaraan het ligt, geen idee. Misschien komt het door het weer, een huisgenoot van me zei dat werkgevers meer ‘zin er in’ hadden zo aan het begin van de zomer, een opmerking die ik toen weg lachte. Misschien komt het door krapte op de arbeidsmarkt, zo aan het einde van het studiejaar. Dat het aan mij ligt kan ik me amper voorstellen, want ik doe in mijn optiek niets anders dan eerst.

Over het freelancen

Een paar dagen geleden had ik een beetje een baaldag. Ik had zicht op een leuke baan van 16 uur en een heel leuk gesprek gehad met degene die dan mijn leidinggevende zou worden. Ik was er best wel van overtuigd dat ik de functie zou krijgen. Ze zou me een paar dagen later bellen met het besluit. Ze belde dinsdag zoals afgesproken en zei dat het lastig zou gaan om me aan te nemen, omdat de helft van de werkzaamheden visueel waren en ik, eerlijk als ik ben, had aangegeven dat dat een heikel puntje zou worden. Ze baalde net als ik enorm en wilde me een baan als freelance tekstschrijver aanbieden. Daarmee is ze niet de eerste, zie mijn vorige blog. Hoewel het me ontzettend leuk lijkt, zit ik gewoon met wat praktische zaken. Omdat ik nog in de bijstand zit moet ik al mijn inkomsten doorgeven en als deze niet stabiel zijn… Het is gewoon veel geregel. Ik ben er nu nog steeds niet uit of ik die onzekerheid wel wil, niet in het begin in ieder geval. Als ik de bijstand uit ben en ik heb een vaste, parttime baan, dan ligt het wellicht anders.

 

Drie telefoontjes

Ik ben deze week maar liefst drie keer gebeld, over drie verschillende sollicitaties ook. Het eerste gesprek was op dinsdagochtend, toen ik er half van overtuigd was dat ik de 16-urige baan zou krijgen. De vrouw die me te woord stond zei blij dat ze me wilde uitnodigen om op gesprek te komen, om vervolgens te informeren naar mijn rijbewijs. Toen ik zei dat ik er geen had en er ook nooit één zou krijgen, reageerde ze teleurgesteld. Blijkbaar is hun kantoor slecht te bereiken met het openbaar vervoer. Natuurlijk weet ik wel dat er regelingen bestaan met taxi’s of thuis werken, maar heb ik daarvoor een geleidehond vergoed gekregen? Ik wil gewoon zo zelfstandig mogelijk naar mijn werk kunnen reizen. Toch ,het feit dat ze geïnteresseerd in me waren gaf me al een enorme boost. Gesprek twee vond gisteren, woensdag plaats als een reactie op een sollicitatie van de dag daarvoor. De man met wie ik sprak vertelde dat hij al eerder een slechtziende copywriter in dienst had gehad en dat hij er zeker voor open stond, maar dat het wel zo was dat die werknemer snel moe werd en moeilijk kon omgaan met de programma’s die het bedrijf gebruikt. Hij vroeg of ik kon onderzoeken of ze misschien voor mij en mijn hulpprogramma wel te doen waren. Ik bel hem daarover binnenkort terug, als ik meer weet. En vanochtend had ik het leukste gesprek, met een vrouw die me vroeg of ik haar mail gezien had waarin ze me om een motivatie had gevraagd. Ik zei dat ik deze mail al beantwoord had en ze ging opnieuw haar hele postvak doorzoeken, maar kon de mail niet vinden. Toen ik vroeg of ze in haar ongewenste e-mail had gekeken en ze dat vervolgens deed, vond ze mijn motivatie. Niet alleen vanwege dit best wel grappige moment was het een heel leuk gesprek, omdat ze blijkbaar al heel wat van mijn beperking af wist. Ik heb behoorlijk veel gegevens over mijn beperking, mijn (on)mogelijkheden en mijn werkwijze online rondslingeren, en blijkbaar had ze zich op die manier al in me verdiept. Ze zei dat ze het heel leuk vond dat ik gesolliciteerd had en het feit dat ze al zo veel wist gaf me heel veel rust.

Welke vervolggesprekken gaan hieruit voortvloeien en wat gaat de nabije toekomst me brengen? Blijf mijn artikelen lezen en we komen er samen achter!

Morena doet mee aan het project “Werk vinden Ruim zelf de vooroordelen uit de weg”  

Ook op zoek naar werk. Je kunt je nog steeds voor dat project aanmelden.